( Repost uit JA-forum )
Cinderella's Sister
(Uitgezonden in Korea van Maart tot Juni in 2010 )
Ik moest aan een interview met Sylvester Stallone denken dat ik ergens las.
Omdat hij een actie-film maakte met een aantal oude bekende acteurs.
"Films moeten weer terug naar de basis. Een goed realistisch verhaal en een paar goede acteurs.
Alledaagse intriges tussen een paar mensen , in plaats van super-science fiction-achtig spectacel ".
Inderdaad, wat heb je nodig ?
Een budget van vele miljoenen, met daverende scenes, vuurwerk, overdadige erotiek en geweld, plus ongelooflijke effecten uit een supercomputer ?
Cinderella's Sister heeft dit allemaal niet nodig.
Twee jonge vrouwen van amper 42 kilo, en hun mannelijke tegenspelers, meer heb je niet nodig.
De hele cast om hun heen klopt als een bus.
"De moeder", "De oom" die licht geestelijk gehandicapt is, " De eigenaar": Allemaal maken ze hun ontwikkeling door, gedwongen door de gebeurtenissen.
Maar centraal staat toch de verhouding tussen de twee meisjes, later twee jonge vrouwen.
Goo Hyo Sun ( actrice Seo Woo ) als superverwend kreng, die iedereen om haar vingers windt.
Song Eun Jo ( actrice Moon Geun Young, zie boven ) als een meisje met een pikzwarte jeugd.
Ze worden tot elkaar veroordeeld.
Seo Woo is fantastisch, zoals zij haar karakter laat groeien.
Maar Moon Geun Young opent hier werelden met afgronden van verdriet, pijn en eenzaamheid waar geen bodem meer is, maar ook met vergezichten van hoop en verlangen.
Even later is het gewoon weer dat kleine vrouwtje van 162 cm in een spijkerbroek en T-shirt.
Tovenarij...
Zo klein als ze zijn, ze leveren een gigantische prestatie.
Hoe ik ooit weer "terug" kom bij Indiana Jones of Star Trek is me een raadsel na het zien van zo'n serie als dit.
